Author Archives: mamyathway

Number of View: 139089 “ဘာရယ္… ျပန္ေျပာစမ္းပါဦး၀တီ” ခင္မင္းလြင္တစ္ေယာက္စိုးရိမ္စိတ္ႀကီးစြာအေလာတႀကီးေမးလိုက္မိ၏။သိမ့္၀တီကေတာ့မတုန္မလႈပ္ေက်ာက္ဆစ္ရုပ္။ “ခင္မင္း…. နင္ငါ့ကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔၊ငါ့မွာသီဟနဲ႔ရတဲ့ကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီ ခင္မင္း” ႏႈတ္ကတိုးဖြဖြဖြင့္အံက်လိုက္ေသာ္လည္း၊ခင္မင္းလြင္နားထဲဗံုးတစ္လံုးက်ေပါက္ကြဲသလို။သို႔တည္းမဟုတ္နာက်င္စြာႏွင့္ညည္းတြားလိုက္သည့္ရင္ကြဲနာ။ “၀တီရယ္၊ငါအတန္တန္ေျပာခဲ့ရက္နဲ႔သတိေပးခဲ့ရက္နဲ႔ျဖစ္ရတယ္လို႔ဟာ၊ေနာက္ၿပီးနင္သိုသိပ္လိုက္တာ၊ငါ့ကိုဘာမွမေျပာျပခဲ့ပါလား” ခင္မင္းလြင္၏မခ်င့္မရဲစကားသံကေဘးလူၾကားလွ်င္သာမန္စကားဟုသာထင္ပါလိမ့္မည္။သို႔ေသာ္သိမ့္၀တီ့အေနျဖင့္မူခင္မင္းလြင္၏ဘ၀ႏွင့္ရင္းၿပီးျပယ္လြင့္ေၾကမြခဲ့ရသည့္ရက္ကြဲပက္လက္အျဖစ္မ်ားကိုခေရေစ့တြင္းက်သိထားခဲ့သူမို႔၊ဤမခ်င့္မရဲစကားကိုရင္ႏွင့္အမွ်ခံစားသိနားလည္ႏိုင္ပါသည္။  xxx  “ခင္မင္းတို႔ေမဂ်ာကသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ပရဟိတအဖြဲ႔ေရေဘးအလွဴခရီးသြားတုန္း၊အဖြဲ႔မွာအတူပါလာတဲ့ကိုကိုနဲ႔ခင္မင္းဆံုေတြ႔ခဲ့ၾကတာေပါ့၊အဲ့ဒီခရီးမွာကိုကိုနဲ႔စသိခဲ့ရတယ္။ကိုကိုကေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးေကာင္းယံုမက၊စီမံခန္႔ခြဲတတ္ေတာ့ခရီးတေလွ်ာက္လံုးကိုကို႔ကိုခင္မင္မိခဲ့ရတယ္။ခရီးကျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းခင္မင္းနဲ႔ကိုကိုအဆက္အသြယ္မျပတ္ေတာ့ဘူး၊ဖုန္းအၿမဲအဆက္အသြယ္ရွိတယ္၊တခ်ဳိ႔ညေတြဆိုတစ္ညလံုးဖုန္းေျပာၾကတယ္၊ကိုကုိကခင္မင္းရဲ႕အေတြးထဲမွာေန႔ရက္တိုင္းစကၠန္႔မလပ္ရွိလာေတာ့ကိုကို႔ကိုခင္မင္းခ်စ္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ကိုကိုကခ်စ္တယ္လို႔ေျပာလာခ်ိန္မွာခင္မင္းဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ေတာ့ပဲေခါင္းညိတ္မိခဲ့တယ္၊သူငယ္ခ်င္းေတြကခင္မင္းတို႔စံုတြဲကိုနတ္ဖက္တဲ့ခ်စ္သူေတြလို႔ေျပာခဲ့ၾကတယ္၊ကိုကိုကခင္မင္းကိုသိပ္ခ်စ္ခဲ့တယ္လို႔ခင္မင္းယံုမိခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေပါ့” ခင္မင္းယူလာျပသည့္ဓာတ္ပံုထဲမွကိုကို႕ပံုကႏႈတ္ခမ္းပါးရဲရဲ၊ဆံညိဳေခြေခြေလးမ်ားႏွင့္ေယာက်ာ္းပီသသည့္မ်က္ႏွာထားကခင္မင္းလြင္ေၾကြမယ္ဆိုလွ်င္လည္းေၾကြေလာက္ခ်င္စရာပင္။ခင္မင္းလြင္သိပ္ခ်စ္ခဲ့မည္ဆိုတာယံုမွားသံသယျဖစ္စရာမရွိ။သို႔ေသာ္ခင္မင္းလြင္၏ေနာက္ဆက္တြဲစကားေတြကေတာ့သိမ့္၀တီ၏သိခ်င္စိတ္ကိုႏိႈးဆြလာခဲ့သည္။ “ခင္မင္းကိုမသိသူေတြကခ်စ္သူရည္းစားမရွိတဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လို႔ထင္ၾကတယ္။၀တီကအစအဲ့ဒီလိုထင္ခဲ့တယ္မဟုတ္လား၊တကယ္တမ္းကျပည့္ဖံုးကားခ်ထားတဲ့ခင္မင္းရဲ႕အစိတ္စိတ္အျမြာျမြာအက္ကြဲခဲ့တဲ့ေနာက္ပိုင္းဇာတ္ကိုအခုအခ်ိန္အထိခင္မင္းကလြဲလို႔ဘယ္သူမွမသိခဲ့ပါဘူး၀တီ” “ အင္းပါ… ေျပာျပစမ္းပါခင္မင္းရယ္၊ခင္မင္းနဲ႔၀တီခင္လာတာပဲဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ရွိေနၿပီလဲ၊ခင္မင္းကိုမွမေျပာျပရင္၀တီဘယ္သူ႔ကိုေျပာျပမလဲလို႔” တစ္ဦးတည္းေသာသမီးသိမ့္၀တီ၏ဖခင္ကအစိုးရပိုင္းအရာရွိတစ္ဦးျဖစ္၍တာ၀န္ျဖင့္မႏၱေလးတြင္ေနထိုင္ကာ၊ဆရာ၀န္ျဖစ္သူအေမကလည္းခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ေသွ်ာင္ေနာက္ဆံထံုးပါလိုက္ေနရသျဖင့္၊သိမ့္၀တီမွာရန္ကုန္အိမ္တြင္ႀကီးေတာ္ႀကီးႏွင့္ႏွစ္ေယာက္အတူေနထိုင္ကာဘြဲ႔လြန္တက္သူတစ္ဦးျဖစ္သည္။ခင္မင္းလြင္ကေတာ့နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွျဖစ္ၿပီးရန္ကုန္တြင္အေဆာင္ေနကာဘြဲ႔လြန္တက္ေနသူျဖစ္သည္။ ညိဳစိမ့္စိမ့့္ေအးခ်မ္းသည့္မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ခင္မင္းလြင္ႏွင့္၊ေခတ္လူငယ္ပီပီထက္ထက္ျမက္ျမက္ႏွင့္ေခ်ာေမာသည့္ရုပ္ရည္ကိုပိုင္ဆိုင္ထားသူသိမ့္၀တီတို႔ဘြဲ႕လြန္တက္ရင္းခင္မင္ရင္းႏွီးခဲ့ရသည္။တစ္ဦးတည္းေသာသမီးသိမ့္၀တီကခင္မင္းလြင္ကိုညီအစ္မအရင္းအခ်ာကဲ့သို႔ခင္တြယ္လွသည္။ရံဖန္ရံခါႀကီးေတာ္နွင့္ႏွစ္ေယာက္ထဲသာရွိေသာသိမ့္၀တီတို႔အိမ္သို႔ခင္မင္းလြင္တစ္ေယာက္ညအိပ္ညေနပင္လိုက္သြားျဖစ္သည္အထိႏွစ္ဦးၾကားသံေယာဇဥ္ကထုထည္ခိုင္မာခဲ့သည္။ခုေတာ့ညီမသဖြယ္ခ်စ္ခင္တြယ္တာရေသာသိမ့္၀တီကိုခင္မင္းလြင္တစ္ေယာက္ရက္ေပါင္းမ်ားစြာမ်ဳိသိပ္က်ိတ္မွိတ္ထားခဲ့ရသမွ်ဖြင့္အံခ်မိေလသည္။ “ကိုကုိနဲ႔ခင္မင္းခ်စ္သူျဖစ္သြားၿပီးေနာက္ပိုင္းတစ္ရက္မွာကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူကမ္းေျခတစ္ခုကိုခရီးအတူထြက္ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္၊အဲ့ဒီခရီးမွာပါလာသူေတြအားလံုးကခ်စ္သူစံုတြဲေတြခ်ည္းပဲ” ကမ္းေျခေရာက္လွ်င္အတူပါလာသည့္စံုတြဲမ်ားကဟိုတယ္အခန္းတစ္ခန္းစီအသီးသီးယူၾကခ်ိန္တြင္၊ခင္မင္းလြင္ကရုတ္ခ်ည္းစိုးရြံ႕ၿပီး၊ကိုကိုႏွင့္တစ္ခန္းထဲအတူတူမေနခ်င္ေၾကာင္းေျပာမိသည္။ကမ္းေျခေရာက္လွ်င္အတူလာမိန္းကေလးမ်ားတစ္ခန္းထဲစုစည္းေနရမည္ဟုထင္မွတ္ခဲ့ေသာခင္မင္းလြင္ႏွင့္ကမ္းေျခတြင္အတူတူတစ္ခန္းထဲအပမး္ေျဖခ်င္သည့္ကိုကိုတို႔စကားအေျခအတင္ေျပာခဲ့ရသည္။ “ခင္မင္းေလ… ေနာက္ဆံုးေတာ့ကိုကို႔ကိုခ်စ္လို႔ေရာ၊ယံုၾကည္မိလို႔ေရာ၊ကိုကို႔ဆႏၵကိုလိုက္ေလ်ာေပးျဖစ္ခဲ့တယ္” မ်က္လႊာခ်ၿပီးေျပာလုိက္သည့္ခင္မင္းလြင္၏စကားေၾကာင့္သိမ့္၀တီ၏မ်က္လံုးေလးမ်ား၀ိုင္းစက္သြားရ၏။ “ဟုတ္တယ္၊ခင္မင္းတို႔အ့ဲဒီခရီးသံုးရက္မွာအတူေနျဖစ္ခဲ့တယ္၊ကိုကိုနဲ႔ခင္မင္းကလက္ထပ္ဖို႔အထိရည္ရြယ္ထားခဲ့ၾကသူေတြ၊ကိုကို႔ကိုယံုၾကည္မိခဲ့တယ္ေလ၊အဲ့ဒီအခ်ိန္ကခင္မင္တို႔တကယ္ေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္၊ကမ္းေျခခရီးကျပန္လာၿပီးကိုကိုနဲ႔ခင္မင္းအရင္အတိုင္းပါပဲ၊အခ်စ္မပ်က္ခဲ့ပါဘူး၊တစ္လေလာက္အၾကာမွာကိုကိုကသူႏိုင္ငံျခားမွာအလုပ္သြားလုပ္ဖို႔စီစဥ္ေနတာအဆင္ေျပၿပီ၊အလုပ္၀င္ဖို႔အျမန္သြားရေတာ့မယ္၊သူနည္းနည္းအေျခက်တာနဲ႔ခင္မင္းကိုျပန္လာလက္ထပ္ၿပီးဟိုကိုအၿပီးေခၚသြားမယ္ဆို၊ခင္မင္းဟိုေရာက္ရင္အလုပ္လုပ္ႏိုင္ေအာင္လိုအပ္တဲ့သင္တန္းေတြဘာေတြတက္ဖို႔၊ပါ့စပို႔ေတြဘာေတြေလွ်ာက္ထားႏိုင္ဖို႔ကအစ၊မသြားခင္ကိုကိုကပဲအစစအရာရာစီစဥ္ေပးခဲ့တယ္၊ကိုကုိႏိုင္ငံျခားသြားေတာ့ခင္မင္းေလဆိပ္အထိလိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္၊အဲ့တာကိုကိုနဲ႔ခင္မင္းေနာက္ဆံုးေတြ႔တာပဲ၀တီ” ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ေတြ႔ဆံုျခင္းဟုမထင္မွတ္ထားခဲ့သည့္ကိုကို၏ႏိုင္ငံျခားခရီးစဥ္ေနာက္ပိုင္း၊ကိုိကိုကခင္မင္းလြင္ကိုအစိမ္းျဖတ္ျဖတ္ခဲ့သည္။ကိုကိုေပးခဲ့သည့္ဖုန္းနံပါတ္ကိုလဲဖုန္းဆက္သြယ္၍မရ။အီးေမးလ္ပို႔ျပန္ေတာ့လည္းစာမျပန္။အင္တာနက္အသံုးျပဳၿပီးဗိုင္ဘာ၊ေဖ့ဘုတ္ကေနဆက္သြယ္လည္းမရေတာ့။ကိုကိုလံုးလံုးေျခရာေဖ်ာက္သြားေလၿပီ။ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားမွတဆင့္ကိုကိုႏွင့္ေသာ္လည္းေကာင္း၊အဆက္အသြယ္ရရွိရန္ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာႀကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္းမည္သို႔ေသာအဆက္အသြယ္မွ်မရရွိခဲ့။ခင္မင္းတစ္ေယာက္ကိုကို႔ကိုနာက်ည္းဖို႔ေ၀းစြ၊ကိုကိုတိုင္းတပါးမွာဘာေတြမ်ားအဆင္မေျပျဖစ္ေနသလဲေတြးကာစိုးရိမ္ပူပန္စိတ္မ်ားကေန႔စားမ၀င္ညအိပ္မေပ်ာ္ႏွင့္လြမ္းမီးေတြေတာက္ကာေသာကေတြပင္လယ္ေ၀ေနခဲ့ရသည္။ထိုအခ်ိန္မွာပင္တစ္ပူေပၚႏွစ္ပူဆင့္ျပႆနာတစ္ခုကေပၚလာခဲ့ျပန္သည္။ “ ခင္မင္းေခါင္းမီးေတာက္သြားတယ္၀တီ၊ပံုမွန္ရာသီေသြးကရက္ေတြအေတာ္ေက်ာ္ေနၿပီဆိုတာသိလိုက္ရတယ္၊ပထမေတာ့စိတ္ေသာကေတြေရာက္ေနခ်ိန္မို႔ရက္ေတြေရြ႕ကုန္တယ္ထင္မိတာ၊နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမသကၤာေတာ့ဘူး၊ဒါနဲ႔ေဆးခန္းသြားျပၾကည့္ေတာ့ခင္မင္းမွာကိုယ္၀န္ရွိေနၿပီတဲ့” “ျဖစ္ရေလခင္မင္းရယ္” ထိုအခ်ိန္ကာလမ်ားသည္ခင္မင္းလြင္အတြက္အရွင္လတ္လတ္ငရဲက်ေနသည့္ကာလမ်ားပင္။နယ္ကမိဘမ်ားအားလည္းအသိမေပးရဲ၊မည္သူကိုမွ်တိုင္ပင္ရမည္မသိႏွင့္ကူရာကယ္ရာမဲ့နတၳိျဖစ္ေနခဲ့၏။ “ခင္မင္းရဲ႕တစ္ျခမ္းပဲ့ဘ၀ေလးထဲတိုး၀င္လာတဲ့အဲ့ဒီကေလးေလးကိုကံဆိုးတယ္ေျပာရမလား၊ဒါမွမဟုတ္ခင္မင္းကိုယ့္ကိုယ္ကိုကံေကာင္းလို႔သာပဲလို႔ေျဖသိမ့္လိုက္ရမလား၊မေ၀ခြဲတတ္ေတာ့ဘူး၊တစ္မနက္အိပ္ရာအထမွာလြယ္ထားရတဲ့သေႏၶသားေလးပ်က္က်တယ္၊အေဆာင္ကအခန္းေဖာ္အကူအညီနဲ႔ခင္မင္းေဆးရံုတက္ၿပီးသားအိတ္ျခစ္ထုတ္ပစ္ခဲ့ရတယ္၊ခင္မင္းအဲ့ဒီတစ္ေန႔လံုးသည္းသည္းထန္ထန္ငိုေၾကြးခဲ့တယ္၊ခင္မင္းရဲ႕စိတ္ထဲမွာႏွလံုးသားထဲမွာခႏၶာကိုယ္ထဲမွာဘာဆိုဘာမွမက်န္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အသိနဲ႔ေပါ့” ခင္မင္းလြင္ေဆးရံုမွရက္ပိုင္းအတြင္းျပန္လည္ဆင္းလာၿပီးေနာက္အိေျႏၵရည္မပ်က္ေက်ာင္းျပန္တက္ခဲ့သည္။ခင္မင္း၏နယ္မွမိဘမ်ားသာမက၊သူငယ္ခ်င္းမ်ားပင္ဤအျဖစ္အပ်က္ကိုမသိလိုက္ၾက။အခ်ိန္ယႏၱယားကရက္မွလ၊လမွႏွစ္သို႔ကူးေျပာင္းလာေသာအခါ၊ကိုကို႔ကိုသတိရလြမ္းတေနမိခဲ့သည့္ေနရာတြင္၊ေၾကကြဲမႈနာၾကည္းမႈမ်ားကအံုႏွင့္က်င္းႏွင့္အစားထိုး၀င္ေရာက္လာသည္။ဘ၀ရပ္တည္မႈအတြက္မိမိကိုယ္ကိုျပန္လည္မတ္တည္ႏိုင္ခ်ိန္တြင္ကိုကို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားထံမွကိုကိုျပည္ပတြင္အိမ္ေထာင္က်ေနၿပီဆိုေသာသတင္းၾကားလာရသည္။ထိုသတင္းကိုခင္မင္းလြင္အၿပံဳးမပ်က္နားေထာင္လာႏိုင္သည္အထိမာေက်ာရင့္က်က္လာခဲ့ရသည္။ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ဤအတိတ္ဆိုးကိုဘ၀ထဲမွအၿပီးတိုင္းဆြဲထုတ္ေျမျမဳပ္သၿဂိၤဳလ္လိုက္ခ်င္မိသည္။ “ခင္မင္းလိုျဖစ္မ်ဳိးဘယ္မိန္းကေလးကိုမွမႀကံဳေစခ်င္ဘူး၊အခ်စ္ဆိုတာတာ၀န္ယူမႈတာ၀န္ခံမႈမရွိပဲယစ္မူးေပ်ာ္၀င္ေနယံုမွ်သက္သက္ဆိုရင္တန္ဘိုးမဲ့လြန္းတယ္ဆိုတာခင္မင္းဘ၀နဲ႔ရင္းၿပီးသိခဲ့ရတယ္၊ခင္မင္းတို႔မိန္းကေလးေတြရဲ႕ဘ၀ဆိုတာပါးပါးေလးပါ၊မပြန္းပဲ့မထိခိုက္မိေအာင္စိတ္ကိုခၽြန္းအုပ္၊အသိဥာဏ္နဲ႔ကိုယ္တိုင္ထိမ္းေက်ာင္းကာကြယ္တတ္ဖို႔လိုတယ္၊ဒါေၾကာင့္ညီအစ္မလိုခ်စ္ခင္ရတဲ့၀တီ့ကိုခင္မင္းရဲ႕မလွပတဲ့ဇာတ္ေၾကာင္းေတြကိုရင္အနာခံၿပီးေျပာျပေနတာပါ၊၀တီလဲခင္မင္းအျဖစ္ကိုနမူနာယူၿပီး၊ကိုယ့္ဘ၀ကိုမပြန္းပဲ့ေအာင္ဂရုစိုက္ေပးပါလို႔ခင္မင္းေတာင္းဆိုခ်င္တယ္” xxxx   အေပ်ာ္ရည္းစားတစ္ေယာက္နဲ႔ျပတ္ၿပီးသိပ္မၾကာေသး၊ေနာက္တစ္ေယာက္ေျပာင္းထားတတ္သည့္သိမ့္၀တီကိုခင္မင္းစိုးရိမ္စိတ္မ်ားေနမိသည္မွာမလြန္။စိတ္ရင္းေကာင္းၿပီး၊ျဖဴစင္ၿပီး၊ျပည့္စံုၾကြယ္၀ေသာသိမ့္၀တီ့ဘ၀ေလးကိုခင္မင္းဘာမွမစြန္းထင္းေစခ်င္။မိဘမ်ားႏွင့္အေ၀းမွာေနေနရသည့္သူမို႔သိမ့္၀တီ့ကိုတကယ္တန္းထိမ္းေက်ာင္းေပးမည့္သူမရွိ။မိဘမ်ားကလဲပိုက္ဆံမွန္မွန္ပို႔ေပးေနရင္အေ၀းကေနဖုန္းနဲ႔စကားလွမ္းေျပာႏိုင္ရင္လံုေလာက္ၿပီထင္ေနပံု။အတူေနႀကီးေတာ္အပ်ဳိႀကီးကလည္းေခတ္ကိုအမီမလိုက္ႏိုင္ေတာ့သူဆိုေတာ့၀တီ့အတြက္အနီးကပ္ေျပာေပးမည့္သူကခင္မင္းလြင္သာရွိသည္။ တေလာကပင္အင္တာနက္ကေနေတြ႔သည့္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္အေပ်ာ္သေဘာခဏတြဲေနရာကျဖတ္လိုက္ျပန္သည္။ေကာင္ေလးကဖုန္းေတြတဂြမ္ဂြမ္းဆက္ေတာ့ခင္မင္းလက္ထဲဖုန္းထိုးထည့္ေပးကာေရွာင္တိမ္းျပန္၏။ … Continue reading →

Number of View: 27440၂၀၁၆ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလထုတ္၊ ျမင္ကြင္းမဂၢဇင္း မွာ ပါ၀င္ခဲ့သည္။ (ပန္းခ်ီ- မေမႊး) မၾကာခင္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မည့္ သတို႔သမီးမ်ားထဲမွာ စိတ္အတည္ၿငိမ္ဆံုးသူလို႔ သတ္မွတ္ရ ေလာက္ေအာင္ နႏၵာက မတုန္မလႈပ္။ နႏၵာ မတုန္လႈပ္သေလာက္ ကိုကိုက စိတ္လႈပ္ရွားေနလိုက္တာမ်ား နႏၵာျဖင့္ ရွက္အားပင္ ပိုလာခ်င္သည္။ နႏၵာစိတ္ေတြက အဲ့ဒီလိုမ်ဳိးပင္။ အရာရာကို ႀကိဳတင္ေတြးပူေနတတ္ ေသာ္လည္း တကယ့္တကယ္ နဖူးေတြ႔ဒူးေတြ႔ဆိုလွ်င္ စိတ္ေတြက ေအးခဲတည္ၿငိမ္သြားေလ့ ရိွသည္။ “နႏၵာေနာ္.. မတုန္မလႈပ္နဲ႔၊ ဘာလဲ.. ကိုကိုကို … Continue reading →

Number of View: 6530Mom & Baby Magazine, အတြဲ (၁)၊ အမွတ္ (၁) ကစ္တုန္က ငါးတန္းတက္ေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေလးတစ္ေယာက္ပါ။ ကစ္တုန္ရဲ႕ ေက်ာင္းနာမည္ က ေ၀ဟင္ထြဋ္ေခါင္ ျဖစ္ေပမဲ့ ေမြးကာစက အသားျဖဴျဖဴ ပါးေဖာင္းေဖာင္းကစ္ကစ္ မ်က္လံုး ၀ိုင္း၀ိုင္းေလးနဲ႔မို႔ ကစ္တုန္ရဲ႕ေဖႀကီးနဲ႔ေမႀကီးက ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ကစ္တုန္လို႔ အိမ္နာမည္ေပးထားတယ္။ ကစ္တုန္က တစ္ဦးထဲေသာ သားျဖစ္တယ္။ ေမ်ာက္ရံႈးေအာင္ေဆာ့တယ္။ ဥာဏ္ေကာင္းေပမဲ့ အတန္းထဲမွာ စာအေတာ္ႀကီးမဟုတ္ဘူး။ တီထြင္ကစားရတာ၊ စြန္႕စားရတာ ၀ါသနာပါတယ္။ အေၾကာက္အလန္႔မရွိဘူး။ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး … Continue reading →

Number of View: 6828‘၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္၊ ႏွစ္္ (၅၀) ျပည့္အထူးထုတ္၊ေအာင္ပင္လယ္ သဘာ၀ပါတ္၀န္းက်င္ထိမ္းသိန္းေရးမဂၢဇင္း’ ၌ ပါ၀င္ခဲ့သည္။              ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး တိတ္ဆိတ္လို႔ေနတယ္။ ဘိုးဘေဖတစ္ေယာက္ ေခါင္းရင္းက ညမီးခလုပ္ေလးကို ဖြင့္လိုက္တယ္။ မီးေရာင္ေအာက္မွာ နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီျပန္တစ္ခ်က္။ ဘိုးဘေဖက ညဆို ကိုးနာရီ ေဒါင္ခနဲထိုးတာနဲ႔ အိပ္ရာ၀င္တတ္သူ။ ဒါေပမဲ့ ညနာရီျပန္တစ္ခ်က္တီးခ်ိန္ဆို သူ႔ဆီးအိမ္တင္းလာတာနဲ႔အတူ အိပ္ရာက အလိုလို ႏိုးလာရၿပီ။ ဆီးသြားၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ကို ဘယ္သူကမွ တာ၀န္ေပးမထားတဲ့၊ သူကိုယ္တိုင္လဲ မလုပ္ရမေနႏိုင္လို႔ပဲ … Continue reading →

Number of View: 6247       လမ္းကေလးမ်ား၏ အဆံုးတြင္ အုတ္ခံုေလးေတြ ရွိေနတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ လမ္းေလးတိုင္း၏ အဆံုးတြင္ အုတ္ခံုေလးမ်ား ရွိေနရန္ဆိုသည္မွာ မေသခ်ာလွပါ။ အုတ္ခံုေလးမ်ား မရွိေနတတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ မနက္ခင္းတိုင္း ကၽြန္မ ျဖတ္သန္းေနရသည့္ လမ္းကေလး၏အဆံုးတြင္ေတာ့ အုတ္ခံုေလးတစ္ခု ေနရွိပါသည္။               ထိုလမ္းကေလးသည္ ကၽြန္မႏွင့္ မစိမ္းပါ။ ညေနေစ်းသို႔ သြားလွ်င္ျဖစ္ေစ၊ မုန္႔သြားစားလွ်င္ ျဖစ္ေစ၊ ၿမိဳ႔ထဲသို႔သြားလွ်င္ လိုင္းကားေစာင့္စီးရန္ျဖစ္ေစ၊ မၾကာခဏဆိုသလို ထိုအုတ္ခံုေလးရွိေသာ လမ္းကို ျဖတ္သန္းေနက်ျဖစ္ပါသည္။ … Continue reading →

Number of View: 10869 သရုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ – မ်ဳိးျမင့္ ငယ္ရြယ္စဥ္ ကေလးဘ၀ ေက်ာင္းသူအရြယ္က အတန္းတိုင္း၌ မဟုတ္ေသာ္ျငား ပညာရည္ ထူးခၽြန္ဆုမ်ား ႀကိဳၾကားႀကိဳၾကား ကၽြန္မ ရရွိခဲ့ဖူးသည္။ ထိုစဥ္ကာလကတည္းက ေခတ္မီနားလည္ခဲ့ေသာ မိဘႏွစ္ပါးက ပညာေရး တြင္ အတင္းအၾကပ္ ဖိအားေပးျခင္းမရွိခဲ့။ မိမိကို္ယ္တိုင္ ပညာကို သင္ယူမွရမည္၊ မိမိလုပ္ရပ္၏အက်ဳိးကို မိမိသာ ခံစားရမည္၊ မိမိလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ မိမိကိုယ္တိုင္သာမက မိမိ၀န္းက်င္၌ပါ အက်ဳိးမရွိမျဖစ္ေစရဟူသည့္ စိတ္ကိုသာ ႏွလံုးသားထဲတြင္ စြဲထင္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့သည္။ ထို႔ထက္ပို၍ လူတိုင္းကို … Continue reading →

Number of View: 11935၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလထုတ္၊ ျမင္ကြင္းမဂၢဇင္း (သရုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီ – မေမႊး)  ကၽြန္မဘ၀မွာ ေမေမ့ဆီက အလိုခ်င္ဆံုး လက္ေဆာင္ေလးတစ္ခု ရရွိခဲ့ဘူးပါတယ္။ အဲ့ဒီ လက္ေဆာင္ေလးက အမ်ားအတြက္ေတာ့ ဘာဆိုဘာမွ တန္ဖိုးမရွိေပမယ့္ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ တကယ့္ ကို သိမ္းဆည္းထားခ်င္မိတဲ့ အရာေလးတစ္ခုပါဘဲ။ အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္မက ကေလးမက် လူႀကီးမက်အရြယ္။ ၁၄ႏွစ္၀န္းက်င္ေပါ့။ ေမေမဆီမွာ ေမေမကအျမဲ သူ႔ဘီဒိုေလးထဲက အံဆြဲေလးတစ္ခုထဲမွာ ေသာ့ခတ္ၿပီး၊ အဲ့ဒီဘီဒိုေလးထဲမွာ တယုတယ သိမ္းဆည္းထားတတ္တဲ့ ရတနာပစၥည္းေတြ ထည့္ထားတယ္လို႔ … Continue reading →